۰۲۱۲۲۲۱۵۲۵۴-۵۵

بلاگ‌ها

GUTA
اکوزاتیو، داتیو و گینتیو آلمانی+جداول
حالات مختلف اسم

مقدمه

در یادگیری زبان آلمانی، شناخت و درک انواع کلمات و نحوه استفاده از آنها در جملات اهمیت زیادی دارد. این مقاله به بررسی دقیق و جامع اسامی در زبان آلمانی می‌پردازد و تفاوت‌های آنها را با صفت‌ها، قیدها و فعل‌ها توضیح می‌دهد. علاوه بر این، درک جنسیت اسامی و حالت‌های مختلف آنها (مثل فاعلی، مفعولی، داتیو و مضاف و مضاف الیه) از اهمیت زیادی برخوردار است. این دانش به شما کمک می‌کند تا به درستی از آرتیکل‌ها استفاده کنید و ساختار جملات خود را بهبود ببخشید.


فهرست مطالب

1. انواع کلمات در زبان آلمانی: اسم
2. انواع اسم در زبان آلمانی
3. انواع اسم در زبان آلمانی از نظر جنسیت
4. انواع اسم در زبان آلمانی از نظر تعدد
5. انواع اسم در زبان آلمانی از نظر حالت

  • حالت فاعلی (Nominativ)
  • حالت مفعولی مستقیم (Akkusativ)
  • حالت مفعولی غیر مستقیم (Dativ)
  • حالت مضاف و مضاف الیه (Genetiv)

6. پرسش‌های متداول


1. انواع کلمات در زبان آلمانی: اسم

در زبان آلمانی، کلمات به چهار دسته اصلی تقسیم می‌شوند که شامل اسم (Substantiv)، صفت (Adjektiv)، قید (Adverb) و فعل (Verb) می‌باشد. هر یک از این کلمات نقش خاصی در جمله دارند و به شکل‌های مختلفی استفاده می‌شوند.

 

 تفاوت اسم با صفت، قید و فعل

اسم (Substantiv): نشان‌دهنده اشیاء، افراد، موجودات و مفاهیم.
صفت (Adjektiv): توصیف‌کننده خصوصیات یا ویژگی‌های اسم‌ها.
قید (Adverb): توصیف‌کننده صفات، فعل‌ها و دیگر قیدها.
فعل (Verb): نشان‌دهندهٔ اعمال، حالات و رویدادها


اسم‌ها در زبان آلمانی نشان‌دهنده اشیاء، افراد، موجودات و مفاهیم هستند و معمولاً با حرف اول بزرگ نوشته می‌شوند. اسامی در زبان آلمانی از طریق آرتیکل‌ها (حروف تعریف) هویت پیدا می‌کنند و ممکن است در چهار حالت مختلف (فاعلی، مفعولی، داتیو، مضاف و مضاف الیه) ظاهر شوند. برای نشان دادن این حالتها در زبان آلمانی، آرتیکل اسامی تغییراتی میکند. از آنجاییکه چهار نوع آرتیکل مختلف وجود داردند که عبارتند از آرتیکل معرفه، آرتیکل نکره، آرتیکل منفی و آرتیکل ملکی، بنابراین برای نشان دادن حالتهای اسم ذکر شده در حالت معرفه، نکره، منفی و یا ملکی، آرتیکل این اسامی بر اساس جنسیت صرف می شود. بنابراین تغییرات آرتیکل اسامی زبان آلمانی که در جدولهای زیر نشان داده شده است به موارد زیر بستگی دارد:

1. حالت اسم: نومیناتیو، اکوزاتیو، داتیو و یا مضاف و مضاف الیه

2. نوع اسم: معرفه، نکره، منفی و یا ملکی

3. جنسیت اسم: مذکر، مونث و یا حنثی

4. تعدد اسم: مفرد و یا جمع بودن اسم

 

2. انواع اسم در زبان آلمانی

اسم در زبان آلمانی میتواند در حالت معرفه باشد یعنی مخاطب میداند که در مورد چه چیزی صحبت می شود مثلا در فارسی میگوییم "آن (اون) دختر را دیدم" یا "آن (اون) دختر که در موردش صحبت کرده بودم" یا "آن (اون) دختره که اونطرف خیابان هست". در این حالت از آرتیکل های جنسیتی استفاده می شود که در حالتهای مختلف اسم (نومیناتیو، اکوزاتیو، داتیو و یا گینتیو) صرف میشوند. اسم در حالت نکره یعنی مورد در حال بحث برای مخاطب ناشناس است مثلا گفته می شود "دختری را دیدم". در این حالت از صرف شده کلمه "ein" در حالتهای مختلف اسم استفاده می کنیم. باید اشاره نمود از آنجاییکه کلمه "ein" به معنای یک است بنابراین نمیتوان از آن برای حالت اسامی نکره جمع استفاده کرد. اسم در حالت منفی زمانی استفاده می شود که مثلا بخواهیم جمله آلمانی را از طریق اسم منفی کنیم مثلا " هیچ دختری را ندیدم". در این حالت از صرف شده کلمه "kein" استفاده میکنیم. برای نشان دادن حالت ملکی از صفات ملکی برای ضمایر شخصی مختلف استفاده می شود. مثلا گفته می شود " دخترم را دیدم". در این حالت از صفات ملکی آلمانی که برای ضمایر شخصی مختلف صرف می شود استفاده میکنیم. 

 

3. انواع اسم در زبان آلمانی از نظر جنسیت

اسم‌ها در زبان آلمانی به سه جنس مختلف مذکر، مونث و خنثی تقسیم می‌شوند. این جنسیتها با جنسیتهای بیولوژیکی که  برای موجودات زنده در نظر گرفته میشود متفاوت است. برای مثال در زبان آلمانی، کلمه میز der Tisch از نظر گرامری مذکر است. در مورد موجودات زنده، جنسیت بیولوژیکی تعیین کننده جنسیت گرامری نیز هست. برای مثال کلمه زن die Frau مونث می باشد. هر چند استثنائاتی وجود دارد مثلا کلمه دختر بچه das Mädchen و یا کلمه دوشیزه خانم das Fräulein خنثی هستند. از اینرو بهتر است همیشه اسامی آلمانی را با آرتیکهای آنها و با روشهای مختلف یادگیری به خاطر بسپارید.

مذکر (Maskulinum)- der
مونث (Femininum)- die
خنثی (Neutrum)- das


4. انواع اسم در زبان آلمانی از نظر تعدد

اسمها در زبان آلمانی میتوانند مفرد باشند مثل "یک دختر" و یا بیشتر از یک عدد باشند و بصورت جمع نشان داده شوند مثل "دخترها". آرتیکل اسمهای آلمانی چه در حالت مفرد و چه در حالت جمع بر اساس حالت اسم (نومیناتیو، اکوزاتیو، داتیو و یا گینتیو) صرف می شوند که در جداول زیر و در حالتهای مختلف اسم آلمانی در جمله آورده شده است. بطور کلی آرتیکل اسامی جمع آلمانی فارغ از نقش آنها در جمله "die" است.

 

5. انواع اسم در زبان آلمانی از نظر حالت

اسامی در زبان آلمانی بسته به نقش خود در جمله به چهار حالت مختلف تقسیم می‌شوند. این چهار حالت که به آن 4-Fälle گفته میشود، به نقش اسامی در جمله اشاره دارد. در جمله های زبان آلمانی، اسامی میتوانند نقش فاعل یا مفعول یا مضاف و مضاف الیه داشته باشند. این نقشها با تغییرات آرتیکل اسامی در جمله نشان داده میشود. یعنی همانطور که در زبان فارسی ما برای نشان دادن مفعول مستقیم از کلمه "را" استفاده میکنیم در زبان آلمانی این نقشها توسط تغییرات آرتیکل در نقشهای مختلف اسم و بر اساس جنسیتهای مختلف اسم تغییر میکند. این تغییرات را در جدولهای زیر می بینید.

به نقش فاعلی اسم در زبان آلمانی، حالت نومیناتیو گفته می شود. حالت مفعول مستقیم یعنی اسمی که اثر فعل بصورت مستقیم بر روی آن تاثیر دارد را حالت اکوزاتیو و حالت مفعول غیر مستقیم که اثر فعل بصورت غیر مستقیم بر روی آن تاثیر دارد را داتیو مینامیم. مثلا در جمله " سارا کتاب را به علی دادم." کلمه سارا اسم در حالت نومیناتیو، کتاب اسم در حالت اکوزاتیو است که اثر فعل دادن مستقیم بر روی آن می باشد و بصورت غیر مستقیم به اسم علی میرسد. بنابراین اسم علی مفعول داتیو می باشد. 

اسامی آلمانی میتوانند در حالت مضاف و مضاف الیه هم باشند مثلا در فارسی "برادرِ دوستم" و یا "ماشینِ پدرم" حالت مضاف و مضاف الیه را نشان میدهند.  


حالت فاعلی (Nominativ)

حالت فاعلی اسم در جملات آلمانی نومیناتیو نامیده می شود. اسم در حالت نومیناتیو نشان‌دهنده فاعل جمله است. تغییرات انواع آرتیکلهای اسامی آلمانی در حالت فاعلی یا نومیناتیو در جداول زیر آورده شده است:

 

جمع plural خنثی neutral    مونث feminin  مذکر maskulin  اسم نومیناتیو
die das     die     der  معرفه
- ein     eine     ein نکره
keine kein     keine     kein     منفی

 

 جمع plural خنثی neutral مونث feminin مذکر maskulin   نومیناتیو مالکیت
meine mein  meine     mein     مال من
deine dein     deine     dein     مال تو
seine sein     seine     sein     مال او (مذکر)
ihre     ihr     ihre     ihr     مال او (مونث)
seine sein     seine sein     مال او (خنثی)
unsere     unser     unsere     unser     مال ما
eure     euer     eure     euer     مال شما
ihre     ihr     ihre     ihr     مال آنها
Ihre     Ihr     Ihre     Ihr     مال ایشان (مودبانه)

      
 

حالت مفعولی مستقیم (Akkusativ)

حالت مفعول مستقیم اسامی در جملات آلمانی اکوزاتیو نامیده می شود. اسامی آلمانی به دلایل زیر نقش اکوزاتیوی در جمله آلمانی میگیرند: 

1. جمله آلمانی برای کامل شدن معنا نیاز به اکوزاتیو دارد

2. اسم بعد از برخی از حروف اضافه اکوزاتیو ساز قرار میگیرد (برای خواندن این حروف اضافه اینجا را کلیک کنید)

3. برخی افعال آلمانی حتما نیاز به اکوزاتیو دارند (برای خواندن این افعال اینجا را کلیک کنید)

در حالت اکوزاتیوی، تنها آرتیکل اسامی مذکر در زبان آلمانی تغییر میکند. صرف انواع آرتیکلها در حالت اکوزاتیوی در جداول زیر آورده شده است.

 

جمع plural خنثی neutral    مونث feminin  مذکر maskulin  اسم اکوزاتیو
die das     die     den     معرفه
- ein     eine     einen     نکره
keine kein     keine     keinen     منفی

 

 جمع plural خنثی neutral مونث feminin مذکر maskulin  مالکیت اکوزاتیو 
meine mein  meine     meinen     مال من
deine dein     deine     deinen     مال تو
seine sein     seine     seinen     مال او (مذکر)
ihre     ihr     ihre     ihren     مال او (مونث)
seine sein     seine seinen     مال او (خنثی)
unsere     unser     unsere     unseren     مال ما
eure     euer     eure     eueren     مال شما
ihre     ihr     ihre     ihren     مال آنها
Ihre     Ihr     Ihre     Ihren     مال ایشان (مودبانه)

 


حالت مفعولی غیر مستقیم (Dativ)

حالت مفعول غیر مستقیم اسامی در جملات آلمانی داتیو نامیده می شود. اسامی آلمانی به دلایل زیر نقش داتیوی در جمله آلمانی میگیرند: 

1. در جمله آلمانی علاوه بر مفعول مستقیم نیاز به مفعول داتیو برای کامل شدن معنا جمله داریم

2. اسم بعد از برخی از حروف اضافه داتیو ساز قرار میگیرد (برای خواندن این حروف اضافه اینجا را کلیک کنید)

3. برخی افعال آلمانی حتما نیاز به داتیو دارند (برای خواندن این افعال اینجا را کلیک کنید)

در حالت داتیوی، تمامی آرتیکلهای اسامی آلمانی تغییر میکند. صرف انواع آرتیکلها در حالت داتیوی در جداول زیر آورده شده است. توجه داشته باشید به انتهای اسامی جمع در حالت داتیو "n" اضافه می شود. 

 

 

جمع plural خنثی neutral    مونث feminin  مذکر maskulin  اسم داتیو 
den-Nomen+n dem     der     dem     معرفه
- einem     einer     einem     نکره
keinen-Nomen+n keinem     keiner     keinem     منفی

 

 جمع plural خنثی neutral مونث feminin مذکر maskulin  مالکیت اکوزاتیو 
 meinen-Nomen+n meinem     meiner     meinem     مال من
deinen-Nomen+n deinem     deiner     deinem     مال تو
seinen-Nomen+n seinem     seiner     seinem     مال او (مذکر)
ihren-Nomen+n ihrem     ihrer     ihrem     مال او (مونث)
seinen-Nomen+n seinem     seiner     seinem     مال او (خنثی)
unseren-Nomen+n unserem     unserer     unserem     مال ما
euren-Nomen+n euerem     eurer     euerem     مال شما
ihren-Nomen+n ihrem     ihrer     ihrem     مال آنها
Ihren-Nomen+n Ihrem     Ihrer     Ihrem     مال ایشان (مودبانه)

 

حالت مضاف و مضاف الیه (Genetiv)

حالت مضاف و مضاف الیه اسامی در جملات آلمانی گینتیو نامیده می شود. در حالت گینتیو دو اسم به یکدیگر ربط پیدا میکنند و در این حالت آرتیکل اسم دوم در حالتهای مختلف که در جدول زیر آمده است تغییر می کند. همچنین اسامی مذکر و خنثی در حالت گینتیو "s-" و یا "es-" میگیرند. برای چسباندن و ارتباط دادن دو اسم به یکدیگر میتوان از "s-" در بین دو کلمه و یا در انتهای اسم افراد استفاده کرد. برای خواندن انواع ارتباط دو اسم در زبان آلمانی اینجا را کلیک کنید. اسامی آلمانی به دلایل زیر در حالت گینتیو قرار میگیرند:

1. بعد از برخی از افعال آلمانی (برای خواندن این فعلها اینجا را کایک کنید)

2. بعد از برخی از حروف اضافه (برای خواندن این حروف اضافه اینجا را کلیک کنید)

3. بعد از برخی از صفات آلمانی 

 

جمع plural خنثی neutral    مونث feminin  مذکر maskulin  اسم گینتیو
der des der     des معرفه
- eines     einer     eines     نکره
keiner keines     keiner     keines         منفی


باید اشاره نمود که حالت گینتیو چون از ترکیب دو اسم آلمانی ساخته می شود، و نشان دهنده مالکیت یک اسم نسبت به دیگری است بنابراین صفت ملکی ندارد.


6. پرسش‌های متداول

1. اسم‌ها در زبان آلمانی چه نقشی دارند؟

اسامی در زبان آلمانی نشان‌دهنده اشیاء، افراد، موجودات و مفاهیم هستند و معمولاً با حرف اول بزرگ نوشته می‌شوند.

2. چگونه جنسیت اسامی در زبان آلمانی تعیین می‌شود؟

اسامی در زبان آلمانی به سه جنس مختلف تقسیم می‌شوند: مذکر (Maskulinum - der)، مونث (Femininum - die)، و خنثی (Neutrum - das).

3. اسم‌ها در زبان آلمانی چه حالت‌هایی دارند؟

اسامی در زبان آلمانی می‌توانند در چهار حالت مختلف ظاهر شوند: فاعلی (Nominativ)، مفعولی مستقیم (Akkusativ)، مفعولی غیرمستقیم (Dativ)، و مضاف و مضاف‌الیه (Genetiv).

4. آرتیکل اسامی در زبان آلمانی چگونه تغییر می‌کند؟

آرتیکل‌ها در زبان آلمانی بسته به جنسیت، تعداد، و حالت اسم (نومیناتیو، اکوزاتیو، داتیو، گینتیو) تغییر می‌کنند.

5. اسم‌های معرفه و نکره در زبان آلمانی چه تفاوتی دارند؟

اسم‌های معرفه (bestimmt) به موارد شناخته شده اشاره دارند و با آرتیکل‌های معرفه مشخص می‌شوند، در حالی که اسم‌های نکره (unbestimmt) به موارد ناشناخته اشاره دارند و با آرتیکل‌های نکره همراه می‌شوند.

6. چگونه می‌توان حالت‌های مختلف اسم در زبان آلمانی را تشخیص داد؟

حالت‌های مختلف اسم در زبان آلمانی با تغییرات آرتیکل‌ها و گاهی با اضافه شدن پسوندهایی مانند "-n" در حالت داتیو برای جمع‌ها مشخص می‌شوند.

7. آیا اسم‌ها در زبان آلمانی همیشه مطابق جنسیت بیولوژیکی هستند؟

خیر، جنسیت گرامری اسامی در زبان آلمانی همیشه با جنسیت بیولوژیکی مطابقت ندارد. برای مثال، کلمه "دختر" (das Mädchen) خنثی است.

8. چه زمانی از حالت گینتیو (Genetiv) در زبان آلمانی استفاده می‌شود؟

حالت گینتیو در آلمانی برای نشان دادن مالکیت، بعد از برخی افعال، حروف اضافه و صفات خاص استفاده می‌شود.

9. چگونه می‌توان اسامی جمع را در زبان آلمانی تشخیص داد؟

اسامی جمع در زبان آلمانی با آرتیکل "die" مشخص می‌شوند و ممکن است در حالت‌های مختلف تغییراتی در انتهای اسم داشته باشند، مثلاً اضافه شدن "-n" در حالت داتیو.

10. چگونه می‌توان اسامی نکره جمع در زبان آلمانی را بیان کرد؟

در زبان آلمانی از آرتیکل "ein" برای اسامی نکره مفرد استفاده می‌شود و برای جمع نمی‌توان از آن استفاده کرد. اسامی نکره جمع بدون آرتیکل می‌آیند.


نظرات کاربران

ارسال دیدگاه